Bezpieczna komórka
Z dniem 1 stycznia 2005 r. weszły w życie znowelizowane przepisy Prawa Telekomunikacyjnego. Jeden z artykułów tej Ustawy mówi o tym, że operator telekomunikacyjny na żądanie uprawnionych podmiotów zobowiązany jest do niezwłocznego blokowania połączeń i uniemożliwienia użytkowania w jego sieci skradzionych telefonów. Informację o tym musi przekazać innym operatorom, aby ci uczynili to samo w swoich sieciach. Aby operator mógł jednak to zrobić, właściciel skradzionego telefonu musi dostarczyć zaświadczenie o kradzieży z policji oraz przedstawić numer identyfikacyjny - IMEI - telefonu jak również dowód kupna, lub inne dokumenty identyfikujące właściciela.
Policjanci zwalczający przestępczość kryminalną doskonale wiedzą o procederze zmiany numeru IMEI zablokowanych telefonów i przypominają o istnieniu art. 306 Kodeksu Karnego. Mówi on o odpowiedzialności karnej grożącej osobie, która usuwa, przerabia lub podrabia znaki identyfikacyjne urządzenia. Zagrożenie karą w takim przypadku może skończyć się nawet na 3 latach pozbawienia wolności. Osoby takie będą ścigane przez policjantów tak samo, jak złodzieje telefonów.
Właściciele popularnych "komórek" powinni przechowywać ich dowody zakupu oraz dokumentację, gdzie zamieszczony jest m.in. marka, typ i numer IMEI, niezbędny do zablokowania aparatu. W przypadku jego braku, numer taki każdy właściciel telefonu może samodzielnie odczytać po wpisaniu odpowiedniej kombinacji znaków *#06#
Należy unikać kupna telefonu z niewiadomego źródła, np. od przypadkowych osób, czy na różnego rodzaju giełdach, gdzie nie dostajemy żadnych dokumentów identyfikujących poprzedniego właściciela. W przypadku kupna kradzionego telefonu, nabywca naraża się na odpowiedzialność za paserstwo, za które grozi kara nawet do 2 lat pozbawienia wolności.
Każda informacja dotycząca osób oferujących do sprzedaży telefony komórkowe niewiadomego pochodzenia będzie dokładnie sprawdzana przez policjantów.